مظالمِ ناشی ساختارهای مادّی و علوم غربی در اداره کشور و درگیری آن با وجدان انقلابی، برای عموم مردم و مسئولین و نخبگان به امری وجدانی تبدیل نشده و لذا یکی از ملزومات «تداوم انقلاب اسلامی از طریق انقلاب فرهنگی»، طراحی یک برنامهی دقیق برای تفاهم با جامعه و افزایش بصیرت و معرفت اجتماعی در این راستاست. چرا که یکی از عوامل اساسیِ پیروزی نهضت امامخمینی نیز آن بود که ملت ایران مظالم ناشی از نظام سلطنتی را چشیده بودند و مبارزات سیاسی مردم ایران در برابر ظلم به رهبری علمای شیعه، سابقهای صدوپنجاهساله داشت. اما موضوعاتی از قبیل تولید الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، اقتصاد مقاومتی، سبک زندگی اسلامی و… هنوز به یک گفتمان در کشور تبدیل نشدهاند و لذا «گفتمانسازی» حداقل در سه سطح ضرورت دارد:
- سطح اول، سطح «تصمیمگیری» است؛ یعنی برای «مدیران نظام».
- سطح دوم، ناظر به «گفتمانسازی نخبگانی» است؛ یعنی برای محیط دانشگاهها و حوزههای علمیهی سراسر کشور.
- سطح سوم، شامل «گفتمانسازی در بین عموم مردم» است. این گفتمانسازی باید برای عموم مردم روشن کند که تئوری سبک زندگی غربی دارای چه مشکلاتی است و چه فجایع و عوارضی را به دنبال میآورد. باید فرهنگ مقابله با بتپرستی مدرن، همانند فرهنگ فعلی جامعه در پیگیری مسابقات ورزشی و سریالهای تلویزیونی و… به پذیرش برسد.